- эҥыралаш
- Г. ӹ нгӹ рӓ́лӓ ш -ам1. промычать, прогнусавить, простонать, застонать, промурлыкать, замурлыкать. – Охо-хо! – эҥыралеш Ондран. М. Шкетан. – Охо-хо! – промурлыкал Ондран. – Мыйын шылыжем пеш коршта, – шыдынрак эҥырале (Вӧ дыр кува). Н. Арбан. – У меня очень болит поясница, – сердито промычала жена Вӧ дыра.2. промычать, замычать; издать слабое мычание (о корове, телёнке и т. д.). Тӱ кыжым мландыш керын, Чон йӧ сын эҥыралеш. В. Колумб. Втыкая рога в землю, горько (букв. с болью в душе) промычит. Ср. эҥыралташ, ломыжалташ.
Марийско-русский язык (Марла-рушла мутер). 2009.